In de Schotse stad, de plek waar in augustus het ‘echte’ wereldkampioenschap verreden zal worden, was het strijdtoneel van de virtuele wereldtitelstrijd. Ten opzichte van de twee voorgaande edities -verreden als een rit-in-lijn- kende de titelstrijd dit jaar een nieuw format. Na twee ‘voorrondes’ (een afvalkoers en een klimkoers) werd de finale in een afvalkoers verreden.

In de eerste ronde werd het veld teruggebracht van 78 tot 30 renners. Dat betekende het einde van het WK voor het Nederlandse trio Femke de Zee, Lieke Nooijen en Maaike van der Plas. Naast topfavoriete Adegeest, zat ook Linda Klein aan de goede kant van de knip.

In het tweede selectiemoment -waarbij het finaleveld van tien rensters werd geselecteerd- nam uittredend kampioene Adegeest geen enkel risico en versnelde in de laatste 400 meter en kwam als eerste over de meet. Klein kwam op plek 12 nipt te kort voor een finaleplaats.

In de finaleronde bepaalde een afvalkoers, waarbij elke halve ronde (1,6 km) een renster werd uitgeschakeld, de laatste drie, waarna een sprint duidelijk moest maken wie de regenboogtrui om de schouders mocht trekken. Op alle selectiemomenten (halverwege het parcours een klim en de sprint op de finish) toonde Adegeest zich van voren, waardoor ze zich moeiteloos bij de laatste drie handhaafde. Een sprint met drie moest de strijd om de wereldtitel beslissen. Daarin wist Adegeest met overmacht (voor de kenners, 15,2W/kg) de zege te grijpen.